Ik mis emotionele binding met mijn partner

Hulpvraag van Mdw2:

“In mijn relatie mis ik de emotionele verbinding heel erg. We zijn in 2007 getrouwd en hebben een dochter van 6; drie maanden na ons trouwen is mijn vader plotseling overleden aan een hartstilstand. Ook zijn we twee maanden later verhuisd.

Ik had het heel moeilijk met het overlijden van mijn vader. In die periode heb ik mij ontzettend eenzaam gevoeld. Ik ervaarde geen steun van mijn man die druk met de verhuizing was. Het voelde alsof ik helemaal alleen in mijn verdriet stond.

In die moeilijke periode heb ik wel steun ervaren van een collega op mijn werk. Hij kon, en kan nu nog steeds, wel luisteren en mij de aandacht en ruimte geven die ik nodig heb. Bij hem merk ik wel emotionele betrokkenheid, wat mij erg in de war brengt. Soms denken ik zelfs verliefd op hem te zijn. Niet dat ik daar wat mee ga doen of kan, want we zijn allebei getrouwd met kinderen en ik denk dat hij niet hetzelfde voelt.

Het voelt nu alsof ik altijd sterk moet zijn terwijl ik zo’n behoefte heb aan contact en verbinding. Ik kan me soms erg eenzaam voelen, voornamelijk in onze vakanties. Dit heb ik weleens met mijn man besproken, maar hij zegt dat hij niks mist en dat voor hem alles goed is.

Ik weet niet zo goed hoe ik nu verder moet. Ik vind het lastig om hulp te vragen; ten eerste omdat hij dat niet nodig vindt en ten tweede omdat ik hem geen pijn wil doen door alles overhoop te halen. Aan de andere kant weet ik niet zo goed hoelang ik dit nog ga volhouden.”

—

Beste Mdw2,

Wat zal het moeilijk voor je zijn om al zo een lange tijd steun en emotionele verbinding te missen bij je man. Ik kan me goed voorstellen dat je even niet meer weet wat te doen.

Toch nog een keer proberen

Je geeft aan dat je het weleens met je man hebt besproken en dat hij toen aangaf zelf niets te missen. Ik wil je adviseren om nogmaals een gesprek met je man aan te gaan en het niet te laten wegwuiven. Geef zo duidelijk mogelijk aan dat het voor jou echt belangrijk is om hierover te praten.

Probeer je in het gesprek te richten op jouw gevoel en behoeften, zonder daarbij al te veel verwijten te maken. Een zin als ‘Jij steunt mij niet genoeg’ klinkt als een verwijt; een zin als ‘ik heb behoefte aan steun van jou’ geeft aan wat je nodig hebt, zonder gelijk schuld te bepalen.

Hulp vragen kan opluchten

Het zou kunnen dat je er met z’n tweeën niet goed uitkomt – je hebt het al over hulp vragen en dat je dat moeilijk vindt om te doen. Je bent bang om je man pijn te doen en ‘alles overhoop te halen’. Dat snap ik; maar je zegt ook dat je niet weet hoelang je het zo nog volhoudt. Als jij het straks niet meer volhoudt, zal dat sowieso een grote impact hebben op je relatie – dan is het beter om te proberen nu te praten.

Vaak kan een relatietherapeut als neutrale buitenstaander goed helpen om helderheid te krijgen over wat er allemaal speelt. Relatietherapie kan jullie de ruimte bieden om jullie behoeften en gevoelens te uiten. Jullie kunnen binnen de therapie leren om open naar elkaar te zijn, wat jullie beiden veel verheldering en wederzijds begrip kan opleveren.

Als je man in eerste instantie niets ziet in relatietherapie, kan je er overigens ook voor kiezen om eerst zelf individuele (relatie)therapie te volgen. Meer inzicht in jezelf geeft vaak ook veel inzicht over jouw relatie en je behoeftes hierin.

Gevoel voor een ander is soms alleen dat: gevoel

Tot slot over die collega: ik kan me goed voorstellen dat je daarvan in de war bent. Zoek niet teveel achter dit gevoel. Je vindt bij hem een bepaalde steun die je momenteel bij je partner mist, dus dat daar warme gevoelens bij komen kijken is niet zo gek. Voel je niet schuldig over dat gevoel, maar concentreer je voor nu op het bespreekbaar maken van wat je mist bij je partner.

Ik hoop dat het jullie lukt om samen eens goed te praten, zodat jij je snel minder eenzaam gaat voelen binnen jullie relatie. Heel veel succes gewenst.

Vriendelijke groet,

Team Psyned