Ha Daniëlle, we snappen dat je jezelf natuurlijk fysiek moet voorbereiden op zo’n zware race door te trainen. Maar hoe heb je je mentaal voorbereid?
Ik heb me vooral gericht op de dingen waar ikzelf invloed op had. De omstandigheden tijdens de race waren zo onvoorspelbaar dat het voor mij geen zin had om me te focussen op de tijd. Wel had ik invloed op mijn eten om voldoende energie te hebben tijdens de race en kon ik mezelf voorbereiden op de extreme hitte. Dit deed ik door voldoende te drinken en mijn lichaam te koelen met ijswater. Daarnaast heb ik goed uitgezocht hoe het parcours eruitzag, de wisselzones (de tijd waarin je wisselt van sport naar sport) en de looplijnen binnen de wisselzones. Vanuit mijn werk als sportpsycholoog weet ik hoe belangrijk het is om met volle aandacht bij jezelf en de race te zijn. Het enige waar je op wilt focussen is je taak, datgene wat je op dat moment moet doen.
We zijn benieuwd wat je zwaarder vond. Het mentale of fysieke aspect van de race?
Ik heb al één keer eerder deelgenomen aan een triatlon, hierdoor wist ik dat ik het zowel fysiek als mentaal aan zou kunnen. Wel ging het fysiek zwaar worden door de extreme omstandigheden zoals; zwemmen in de zee met golven, extreme hitte, veel wind, hoogte verschillen en een uitzichtloos parcours met lange stukken rechtdoor zonder publiek. Dit maakte het zowel fysiek als mentaal een stuk pittiger. Het enige wat ik in deze situatie deed was de zware omstandigheden accepteren, want die kon ik toch niet veranderen, en mezelf focussen op hoe ik hier het beste mee kon omgaan. Je lichaam geeft vaak al eerder signalen dat je niet meer kan terwijl je daar mentaal nog best lang doorheen kan duwen.
Wij kunnen je helpen
Direct de juiste hulp van een psycholoog die bij jou past
- Gekwalificeerde psychologen
- Al 47.242 mensen geholpen
- Snel en persoonlijk
- Geen wachtlijst
Vanuit mijn werk als sportpsycholoog weet ik hoe belangrijk het is om met volle aandacht bij jezelf en de race te zijn. Het enige waar je op wilt focussen is je taak, datgene wat je op dat moment moet doen.
Je bent natuurlijk een achtergrond in sportpsychologie en helpt sporters met het mentale aspect. Toch zijn we benieuwd of er iets nieuws is wat je over jezelf hebt geleerd tijdens deze race?
Eigenlijk kan je elke race weer nieuwe dingen over jezelf leren. Toen ik aan het fietsen was had ik erg veel last van m’n voeten. Hier baalde ik van. Mijn voeten gingen uitzetten door de warmte en ik had deze pijn nog nooit eerder gevoeld. Dit was een nieuwe ervaring voor mij en zeker geen prettige. Ik kon minder druk zetten op de pedalen en kreeg allemaal gedachtes over dat het fietsen niet goed ging. Op dit moment voelde ik dat ik de keuze had: ‘of ik doe niks en neem dit slechte gevoel mee in de rest van de race waardoor de marathon straks ook slecht gaat, of ik laat het los. Ik heb niks aan dit gevoel, dus waarom zou ik het willen vasthouden?’. En toen kwam er ruimte voor een gedachte als ‘de marathon is nieuwe ronde, nieuwe kansen, die kan gewoon goed gaan’. Daar heb ik me op gericht, want die gedachte helpt veel meer. De marathon is toen ook goed gegaan.
Wij zien vaak veel overeenkomsten tussen topsport en het dagelijks leven. Heb jij nog tips om je mentaal voor te bereiden op uitdagingen in het leven?
Op belangrijke momenten komen er wel eens negatieve gevoelens omhoog, zoals onzekerheid of angst. Hier kan je soms helemaal in gaan zitten. Dit helpt niet en maakt je passief. Juist dan wil je jezelf de vraag stellen: ‘wat helpt mij nu?’ Richt je focus hierop en neem het mee in datgene waar je mee bezig bent of moet doen. Je kan namelijk altijd zoveel meer dan je denkt.
Dankjewel voor je tijd Daniëlle!
