Met e-health inspelen op de behoeften van cliënten
Mensen die mij als psycholoog kennen, weten dat ik veel technologie gebruik in mijn werk. Ik gebruik mijn webcam om te beeldbellen. De dingen die ik te weten kom over mijn cliënten houd ik bij in een online dossier. Ik gebruik een programma op internet om vragenlijsten af te nemen en intelligentietests neem ik af met behulp van iPads.
Mensen die mij persoonlijk kennen, weten dat ik niet per se op de nieuwste gadgets zit te wachten. Ik heb een oude iPhone uit 2015 en mijn laptop stamt uit 2012. Ik heb geen smart-tv en mijn iPads gebruik ik privé nooit.
Wij kunnen je helpen
Direct de juiste hulp van een psycholoog die bij jou past
- Gekwalificeerde psychologen
- Al 47.242 mensen geholpen
- Snel en persoonlijk
- Geen wachtlijst
Dat ik techniek in mijn werk begon te gebruiken, was dus eigenlijk helemaal niet vanzelfsprekend. Ik heb dat te danken aan een cliënte, Anne. Zij was 21 jaar oud toen ze was aangemeld met een depressie en forse lichamelijke klachten. Anne was vaak enorm vermoeid en het lukte haar niet om elke dag naar college of vrienden te gaan. Ook de bezoeken aan mij vroegen veel van haar. Al snel in het behandeltraject bleek dat we moesten gaan intensiveren, want het ging steeds slechter met Anne. We besloten dat tweewekelijks contact zou voldoen. Dat vormde een probleem. Ik werkte namelijk op verschillende locaties in het land. Op de locatie waar Anne kwam, werkte ik alleen op donderdag. Het was voor haar te vermoeiend om naar een andere locatie te komen. We staken de koppen bij elkaar en bedachten samen verschillende mogelijkheden.
De eerste optie die ik naar voren bracht, was de behandeling voortzetten bij een andere instelling die haar wel intensiever kon behandelen. Anne wilde dat niet. De lange wachttijden demotiveerden haar. Ook vond ze onze werkrelatie erg prettig. We besloten dat we zouden proberen om de intensivering toch bij mij te laten plaatsvinden.
Behandeling via Facetime: e-health in de praktijk
De tweede optie die ik opperde, was telefonisch contact. We spraken af dat ik haar eenmaal per week op donderdag zou blijven zien. Daarnaast zou ik haar wekelijks opbellen op maandag. Zo hadden we de behandeling gespreid en kon ik haar meer continuïteit bieden. Tijdens de eerste afspraak die we telefonisch hadden, merkte ik direct een belangrijke beperking. Anne is een vrouw die veel met gebaren en gezichtsuitdrukking communiceerde. Tijdens de telefonische afspraak merkte ik dat ik veel feedback miste. We bespraken dit. We besloten dat telefonisch contact niet de oplossing was die we zochten.
De derde optie bracht Anne in. Ze gebruikte vaak Facetime om met haar zus en haar kinderen te kletsen. Ze vroeg me of dat een mogelijkheid was binnen de behandeling. Ik schrok daar even van; ik gebruikte privé nooit Facetime of Skype (en nog steeds weinig). Vanwege het enthousiasme van Anne, wilde ik het wel een kans geven. Onwennig maakte ik de maandag daarop contact via Facetime. Ik merkte dat het voor Anne geen drempel was. Het stelde me gerust. Ze maakte gebruik van haar gebaren en gezichtsuitdrukkingen zoals ze in de behandelkamer ook deed.
Ik leerde van haar langzaamaan de voordelen van het beeldbellen. Die waren legio, merkte ik. Daarna verdiepte ik mij in allerlei technieken die in behandelingen gebruikt konden worden. Ik leerde dat de techniek het werk als psycholoog en het deelnemen aan een behandeling voor de cliënt gemakkelijker kan maken. Tegenwoordig maak ik veel gebruik van techniek in mijn behandelmethoden. Ik heb dit aan Anne te danken: mijn e-held.
