NIEUWS VAN DE WEEK
NOS: Prins William en Lady Gaga willen taboe rond depressiviteit doorbreken
Details: De Britse prins William en zangeres Lady Gaga willen dat psychische problemen bespreekbaar worden en spreken in een videogesprek over depressiviteit.
Wij kunnen je helpen
Direct de juiste hulp van een psycholoog die bij jou past
- Gekwalificeerde psychologen
- Al 47.242 mensen geholpen
- Snel en persoonlijk
- Geen wachtlijst
Psyned Redactie (PR): Een goede ontwikkeling lijkt me, al die aandacht voor depressies.
Aerjen: “Ja, ik vind het geweldig dat steeds meer bekende mensen over hun depressie praten. Er is ook een heel interessant filmpje van Ruby Wax, zij gaf een TED talk over psychische aandoeningen en het stigma dat daarop zit. Hoe meer mensen zich zo uitspreken, hoe beter.”
PR: Ik keek laatst het programma ’Sophie in de mentale kreukels’, daar werd veel aandacht besteed aan burn-outs.
Aerjen: “Ik vind dat inderdaad een heel goed voorbeeld. Een cliënt van mij had het er laatst zelfs over. Hij vertelde dat hij veel aan die uitzendingen heeft gehad. Vooral ook door de herkenning.”
PR: Waarom denk je dat depressies een taboe zijn?
Aerjen: “Voor mijn gevoel zijn daar verschillende redenen voor. Je ziet bijvoorbeeld niet aan de buitenkant dat iemand depressief is. Als je een been breekt zit er gips omheen, en ziet iedereen dat er iets aan de hand is. Als iemand depressief is of een burn out heeft, dan moet je er steeds zelf over nadenken en rekening houden met iemand. Het taboe komt daarnaast denk ik ook deels omdat veel mensen er onbekend mee zijn. Ze hebben er wel eens over gehoord, maar weten er eigenlijk niet zoveel van. Ze denken dat je kan genezen van een depressie door leuke dingen doen, of dat je gewoon een beetje moet ontspannen als je een burn out hebt.”
PR: Maar hoe moet je dan omgaan met iemand die een depressie heeft?
Aerjen: “Dat is een goede vraag, daar weten heel veel mensen niets over. Moet je iemand ondersteunen, ontlasten of is het juist beter als je normaal doet? Pim Cuijpers, hoogleraar klinische psychologie aan de Vrije Universiteit, heeft een heel goed boek geschreven over depressies en naasten. Het is een onderwerp waar wat mij betreft nog wel meer over gesproken mag worden. Ik vind het heel positief dat er een groeiende aandacht is voor de geestelijke gezondheid, maar er wordt nog te weinig gedaan om de mensen rondom iemand met een depressie te ondersteunen. Zorgen voor of partner zijn van iemand met een depressie kan soms ook zwaar zijn. En als je dat dan weer niet bespreekbaar wilt maken, omdat je sterk voor de ander wilt zijn dan kun je daar zelf mee blijven zitten.”
PR: Is daar wel ruimte voor in de praktijk van een psycholoog?
Aerjen: “Absoluut, maar wat mij betreft mag er meer worden gedaan. Er zijn een aantal plekken waar al aan het begin van het traject wordt gezegd dat je altijd iemand mag meenemen, bijvoorbeeld je partner of een familielid. Niet met als doel om een gezamenlijke therapiesessie te gaan doen, maar puur om vragen te stellen. Wat is een burn-out? Wat is een depressie? Wat kan ik doen als naaste? Help ik hem of haar door zoveel mogelijk over te nemen, of moet ik dat juist niet doen. Dat kan je tijdens zo’n ontmoeting bespreken, maar het is momenteel helaas niet iets wat standaard wordt meegenomen in een behandeling.”
PR: Even terug naar aandacht voor depressies in het algemeen, kunnen psychologen daar nog een rol in spelen?
Aerjen: “Ik denk dat het goed is om tijdens een therapiesessie de mate van openheid te bespreken. Aan wie vertel je het en wie niet? Ik vind het geweldig dat sommige mensen open en bloot op Facebook zetten wat er aan de hand is, zeker BN’ers en beroemdheden hebben een enorme voorbeeldfunctie, maar ik vind het ook een goede zaak als iemand zijn grens trekt en het niet wil delen met zijn contacten op Facebook.”
PR: Maar we willen toch juist dat mensen open zijn over hun depressie?
Aerjen: “Dat klopt, je moet een depressie ook zeker niet geheim willen houden. Ik spreek bijvoorbeeld cliënten die niet aan hun werkgever vertellen dat ze therapie krijgen. Die zitten ontzettend te klooien met hun agenda, want zie maar eens een wekelijkse afspraak in te plannen zonder dat het op je werk wordt opgemerkt. Sommige mensen willen er zelfs niet eens over praten met hun partner; je komt dan heel erg alleen te staan en het wordt alleen maar moeilijker. Daarom is het zo’n mooie ontwikkeling dat er steeds meer aandacht voor is.”
Bron foto: YouTube
© 2017 Psychologen Nederland
